Түсіріп Құран мұсылманға нәр бердің

Қоңырқай күз, қақаған қыс. Елжіреген көктеммен

Шұғылалы жайма шуақ жаз бердің

Шалқар мұхит , та-тас орман жан-жануар өргізіп

Жараттың бәрін жер бетіне сиғызып

Сен сиғызған жер бетіне адамдар

Сиыса алмай жатқандары  бір қызық

Бәрін таза бәрін әділ жараттың

Пендем адал болсын деп Ислам тараттың

Мұхаммедтей пайғамбарды әкеліп

Мұсылманға нұсқадың , есігін ашып жәннаттың

Пендеңе бердің жақсылықтың барлығын

Адамдар болса  жасады қолдан тағдырын

Кешірегөр Аллаһ , пендеңнің қате істерін

Мұсылмандық жолмен ет патшаның айтар жарлығын.

 

                 Бақыт

Ғұмырымда көрмеген бақыт көрдім,

Ұрпағымның көзінен шаттық көрдім.

Осы күнді бабамыз көрмей кетті,

Көтере алсақ ей Аллаһ  бәрін бердің!

Ғажайыптар жасалып өз қолыммен,

Үйде отырып көремін өз көзіммен

Сыртқа шықпай сөйлесіп шартараппен,

Ауамен жалғасамын өзге елмен.

Жақсы –жаман көргенімді жіпке тізіп,

Ой електен өткіздім сүтше сүзіп.

Түйме бассам, кенелем мол мұраға

Бақытты күн бұдан артық болмас қызық.

Бірақта бір тиын боп мұның бәрі,

Не боларын аңсаймын одан әрі,

Жетпейді-ау қу ғұмырым өлшеп берген,

Ғажайыбын көруге ғаламдардың.

Пендемін ғой тойымсыз жаратылған,

Шеңгеліме арман –үміт ала туған.

Қанағатым қанбайды бәріне де,

Балапандап қиял ұшып санатымнан.

Оянып асау сезім ашылды аран

Япырмау, бәрін қайтіп қармап қалам

Жасаған, өмірімнен арманым көп

Мүсіркеп тағы алпыс жас берсе  маған.

Сонда көңілім кім білсін тояттарма

Ашқарақ қып осындай жаратты Аллаһ.

Бәрін алғым келеді бәрін көргім,

Дей көрмеңдер адамдар ұят барма.

 

«Күнәні күліп істесең,

 тозаққа жылап кіресің»

Тұманың көзі жүрегіміз қайнаған,

Сол тұманы аршысам деп ойланам,

Бір кездегі лайланған тұнығым,

Қалай ғана тазартам деп толғанам.

Хадистерді оқып алып ойланам,

Өзім судия өзімді-өзім қолға алам.

Өткен күнге өкіне қарап өксимін,

Ақындарша қолыма алып қыл қалам.

Ұстатты қалам шабыт билеп болмаған,

Төктім жасты сауап тілеп Аллаһтан.

Аллаһтың біз рахметіне бөленіп,

Ислам мен көркейсе екен бұл ғалам.

Өзімдей пенде ойлансын деп қамдандым,

Білгенсоң сырын мына опасыз жалғанның.

Пендемін менде күнәм қанша білмеймін,

Жүріп келем жетегінде арманның.

Арманым менің таза білім таза ұғым,

Мың құбылған күндерді, сол үшін талай жазғырдым.

Мұсылман елі болғанымды қайтейін,

Ұясы көп арамза мен азғынның.

Тілгілеп мені намысымның қылышы,

Ұстатты қалам адамдардың әр ісі.

Мұсылманның қанына терең сіңсе екен,

Исламның шариғат атты дәрісі.

Шариғатта тыиыл дейді жаманнан,

Тәубаға кел болсаң егер алданған.

Шырылдайсың күнаһар болсаң тозақта,

Иманнан басқа аларың жоқ жалғаннан.

Ата-анаң туған – туыс танымай,

Күнаһар болсаң  оранасың жалынғай.

Араша түсер амал жаса тірлікте,

Барма ол жаққа  жаман істен арылмай.

Жүрек еті ананың, әкенің ыстық қанысың,

Өмірісің олардың, бойындағы жанысың,

Ренжітсең оларды кешірімес күнә еткенің,

Есің болса ойлап көр шариғат сөзі бәрі шын.

Азғын болып арақ ішіп жындансаң,

Өсек айтып кісі малын ұрласаң,

Құтылмайсың ол дүниеде азаптан,

Құлақ түріп құран сөзіне илансаң.

Беттен алып еріңнің бата көрме күнәға,

Бұл ісің әсте ұнамас Жаратушы Аллаға.

Екі бетің қарайып ертең отқа жанады,

Өр мінезің сор болып ахиретке барғанда.

Рұқсатсыз еріңнен іске барма тегінде,

Бұл қағида бұрыннан мұсылмандық елінде.

Рұқсатсыз еріңнен бала емізсең егерде,

Омырауыңды жылан сорады, тыныш жатпай көріңде.

Мұндай істен сақтасын, айырмасын дінімнен,

Қорққаның жөн ағайын ертең болар күніңнен.

Ахиреттің боларын, күнәнің қиын екенін,

Жеткізе алсам санаңа мына қызыл тіліммен.

Өтірік айтып біреуге куә болма жалғанда,

Өкінесің сол үшін о дүниеге барғанда.

Көкіректегі көзінді ғылым ғана ашады.

Ғылым ізде шырағым қу дүниеге алданба.

Ғылым-білім дегенім сананың көзі қашаннан,

Құлшылық ет пенделер әр әсәңе жасалған.

Сақ болғайсың тегінде күнәлардың ішінде,

Опат еткен адамды жеті күнә жасаудан.

Бұл жетеуі жасалса кешірмейді Жасаған,

Сақтандырып біздерді Расулуллаһтан сөз қалған.

Көкірегіңе орын теуіп ұя салып алмасын,

Қу түлкідей қызықтырған бұл жалған.

Шариғатқа құлағың сал қалайық,

Пайғамбар айтқан хадистен бір ғибрат алайық.

Арылатын күнәдан амал істе тірлікте,

Аллаһ тағаланың алдына ұялмастан барайық.

Бірінші күнә дегенім Серік қосу Аллаһқа,

Сол үшін сұрақ болады Қияметке барғанда.

Өлгендерді қинама маған бақыт берші деп,

Тілегіңді орындар ол байғұста хәл барма?

Екіншісі сиқырлау аздырып пендесін,

Дұға оқып бал ашып, аударып жүр ел есін.

Аруақ қонды басыңа боласың деп көріп кел,

Кейбіреуің амал не осыған еріп келесің.

Үшіншісі не десең, жазықсыз адам өлтіру.

Өзіне де өзгеге, ауыр қайғы келтіру.

Күнә деген төрт әріп, салмағы оның тым ауыр,

Мұсылмандық парызың осындай істен тыйылу.

Төртіншісін біліп ал, мен айтайын білмесең.

Бәрі күнә болама деп түсінбестен күлме сен.

Өсімге ақша бересің, екі еселеп аласың,

Үлкен күнә осы екен Құран сөзіне жүгінсең.

Бесінші күнә зинақор деп айтылған білсеңіз.

Жол бермеңдер ер-әйел мұндай іске келеңсіз.

Әйел затын кінәсіз қорласаңыз егерде,

Лағынетке ұшырап ахиретте қорлық көресіз.

Алтыншы күнә делінген жетімнің малын жеу екен,

Жылатып  малын жегеннің күнәсі өте көп екен.

Тірлікте бетің күйеді өлгенде азап тартасың.

Кешірім сұра Аллаһтан, осындай іске кез келсең.

Жетінші күнә сатқындық жаудан қашқан тұрақсыз,

Құм басқан дала секілді сарғайып жатқан бұлақсыз.

Өзідіңді опат ететін жеті күнә осылар,

Абай атам айтқандай бола көрме «құлақсыз».

Сен тыңдадың мен айттым шариғаттан аз ғана.

Мұсылмандық жолға түс өрім қыздар боз бала.

Адам болып жаралдың, адал болып өтіңдер,

Қысқа өмірге алдан ба көрер қызық алдыңда.

Дей отырып айтарым күнәдан бол қашықта,

Адастырып есті алған ере көрме пасыққа.

Өкінбестей өмір сүр мәңгілікке дайындал,

Кінәңді де күнәңді, жаба салмай жастыққа

Тағы тартып көрейін бүгін сөздің жебесін,

Қуып тастап оралдым, өткен күннің елесін

Басыңнан өтті талай іс, қайсар менің өз елім

Егеменді ел болып, енді ғана кірді есің

Тілің, дінің көркейіп, өсіп жатқан заманда,

Мұсылмандық жолға түс ұйқыңды ашып оянда.

Жүрегіңе жол тапсын жүректен шыққан әр сөзім,

Деп ұстадым қаламды қарайламай шамама.

Тыңда тағы, толғанып сөз тіркесін ұсынам

Адасқанға қол созбақ ниеті түзу мұсылман

Атеистік дәуірде адасқанның біріміз

Аллаһ атын атауға ұрылардай қысылған

Есіңде болсын.

Бір күні зарлап жүріп менде өлермін,

Менде бірі күнәһар пенделердің.

Аллаһ алдына ерте кеш пе бір барамыз,

Тура жолды таңдауды жөн көремін.

Пайғамбар шын, біліп ал жаратқан хақ,.

Аллаһ десең басыңа қонады бақ.

Сұраққа ертеңгі күн ілінесің,

Гауһардан тәж, алтыннан мінсеңде тақ.

Қан төре жарлы кедей тең боласың,

Жамылып қара көрпе жер боласың.

Тірлікте ахиретке азық жина,

Әйтпесе сорың қайнап кем боласың.

Бұл жалғанда тәкаппар өр боласың,

Біреуге асу, біреуге бел боласың.

Тірліктегі ісіңе жауап беріп,

Өкініп қиямет күні қор боласың.

Қысқа жіп өмір деген күрмелмейтін,

Ес қатпас өмір бойы жиған мүлкің.

Сорың боп ол дүниеде жабысады,

Есепсіз артық ауыз қылған ісің.

Сондықтан иман келтір бұрыл жолдан.

Мың күнәңді бір тәубемен кешер Аллам.

Құдай құлы пайғамбар қайда бүгін,

Опа берсе егерде мына жалған.

Қилы-қилы жолдармен біз есейдік,

Ұйқымды ашып ойлансам енді есейдік.

Пайғамбардың ақ туының аясында,

Бір Аллаһ нәсіп етсе кездесейік!

 

Мақсат

Мақсат деген істейтін іс алдағы көп,

Жету үшін болу керек арманың көп,

Туады қиялыңнан арман, мақсат.

Ұққан жөн қиялымның бөлшегі деп

Тоғыз тарау жол жатыр тарам-тарам,

Шын тіле тура жолды  жаратқаннан.

Қиялыңның жүйрігін  арман қуып,

Адасып қала көрме мақсатыңнан.

Арманыңды ақылың жетелесін,

Қайратыңды ақ сезімің бекемдесін.

Білімің тереңінен инені іліп,

Мақсаттың ауылына жетелесін.

Көп еді қызықтырған менде де арман,

Көп нәрсеге жеткем жоқ көңіліме алған.

Үміттенем сендер қайтсе жетеді деп,

Өмірдегі арманыма жете алмаған.

 

 Ұрпағым саған айтарым

Жас ұрпақ өкпелеме сыным болса,

Айтпай қалай шыдаймын мінің болса

Көшіңді айтқызбай−ақ бір түзерсің,

Адамдық тал бойыңда мінің болса

Тулаған жүрегіңде қаның болса,

Уылжыған бетіңнің ары болса

Адамдықпарасаттан аспас едің,

Бойында имандылық нәрі болса.

Ойласаң санаңменен ертенгі елді

Кеңірек жаяр едің керегеңді

Бәріңе бірге тиіп жатыр қамшым,

Айтарсың білгендерің төрелігіңді.

Жалыны жамандықтың бәрін қарпып,

Жақсыныда кетеді бәрі шарпып

Сынасам болашақты нұсқағаным,

Жүрген соң бір өзіңе үміт артып.

 

Тәубе қылсақ

Адамның дүниеге ауған бар ынтасы,

Нәпcі деген бұзады барымташы.

Пенделер ойлайма екен ертеңгісін,

Аллаһтың добы екенін адам басы.

Тіршілікте біреу досы біреу қасы

Мойныңа бәрі қарыз берген асы

Мойындар күні барма бұл пенденің

Иманы болатыны шын жолдасы.

Не болды арақ болса ішкен асы,

Тілін шайнап сенделсе кәрі жасы.

Қимайды жоқ -жітікке садақаға,

Харамға кетседағы бар ақшасы.

Қиналмайды жоқ болса да ішер асы,

Қам-қайғысыз шалқып жүр сөз расы.

Артына бір қарауға мұршасы жоқ,

Бала жетім, бұзылсада жанұясы.

Осылай адасады жол таба алмай

Жұрдай боп ар –ұяттан түгі қалмай

Құдайға не жаздым деп өкпелейді

Қойды деп қырсоңымнан  қырсық қаламай

Қолынан кесапатты өзі жасап,

Жаратқанға тіл тиер  өзі жасап.

Тумақ сүннет болғанда өлмек парыз,

Қайтер еді құдайға тәуба қылмақ.

 

 

 

Жатқанбаева Күншайым Ниязбекқызы