БАХИРА ТАҚУАДАР
Пайғамбар (с.а.с.) көкесіне ілесіп, Шамға сапар шегеді. Олардың керуені дамылдау үшін Шам шаһары – Дамашыққа жақын жердегі Бусра деген ауылға түседі. Сонда сол маңайды мекендеген Бахира деген христиан монахының көзі жас пайғамбарға түсіп, оның ерекше қасиеттерін аңғарып, болашақ пайғамбар екендігін біледі. Бар ғұмырын кішкене ғибадатханасында өткізген Бахира жақын маңға келіп қонған керуеннің үстінен қалмай келе жатқан бұлттарды байқап, жолаушыларды үйіне қонаққа шақырады. Қонақтар үйге келген соң көкке қарағанда, әлгі бұлттың керуеннің үстінде қозғалмай тұрғанын көреді. Бахира керуенбасы Әбутәліптен керуенде адамның қалған-қалмағыны туралы сұрағанда ол: «Онда бір жас бала қарауылдап қалды», – деп жауап береді. Тақуадар Әбутәліптен сол баланың да өз дастарханына келіп, дәм татуын өтінеді. Бала Мұхаммед келген соң Бахира: «Бұл баланың әкесі кім еді?» – деп сұрайды. Әбутәліп: «Оның әкесі – менмін», – дейді. Сонда тақуадар: «Оның әкесі тірі болмауы тиіс еді ғой», – деп келіспейді. Әбутәліп: «Расында, мен оның көкесімін», – дейді. Бахира тақуа: «Елдеріңе қайтыңдар. Мына баланы біреу-міреу байқап қойса, қастық қылып жүрер», – деп ескертеді. Осылайша керуен келген ізімен Меккеге қайтады.
